maandag 21 mei 2012

Paniek

Op vakantie gaan is in mijn ADD-wereld altijd een pijnlijk paniek puntje. Een dag voor vertrek ontstaat de paniek over wat er mee moet. Jaren geleden ging ik vrij regelmatig een weekend ergens logeren, in mijn slaapkamer hing een standaard inpak lijst, de makkelijkste en veiligste manier om er voor te zorgen dat ik zonder al te veel na te denken op pad kon. En dan nog presteerde ik het om bijvoorbeeld alleen de bovenste helft van de lijst in te pakken. Waarschijnlijk door het principe: tandenborstel, sokken, onde... hey een vogel!
Praktische bezwaren zijn vaak met lijstjes nog wel op te lossen of het aanschaffen dan wel lenen van vergeten stukken op de logeerplek.
Een uur voor vertrek gooide ik echter geregeld de handdoek in de ring: 'ik ga niet, ik wil niet, ik doe het niet, ik heb geen zin!' Voor zowel mijzelf als mede-reizigers vrij frustrerend. Iedereen in feeststemming en ineens een klein dreiend kind er tussen: 'ik wil niet!' Gelukkig ken ik het fenomeen inmiddels en ga dan maar even in een hoekje zitten wachten tot het over gaat. Of haal drie keer diep adem en zeg: 'ik zie het even niet zitten, maar dat gaat vast wel weer over.' Of dat voor mede-reizigers zo geruststellend is betwijfel ik, maar mij stelt het gerust en het gevoel verdwijnt.

En over drie dagen....
De eerste keer op pad met methylfenidaat. Het voelt nog niet echt anders, maar dat kan komen doordat ik mij nooit bezig houd met het weggaan meer dan twee dagen vooraf. Reisgidsen lezen, routes uitstippelen is aan mij niet besteed, bij aankomst ben ik het toch alweer vergeten of is er een ander plan.
Tot vanmorgen.
Bij inname van de pillen. Er ging ineens een lichtje aan.
'Methylfenidaat valt onder de opiumwet'
Oftewel: no way dat je daar zomaar mee in een vliegtuig mag stappen!
Fijn. Stress. Het eerste artikel dat ik op internet vind is al een heel stappenplan van officiele instanties. Bij stap drie ben ik alweer afgeleid en weet zeker dat die pillen op legale wijze meenemen nooit gaat lukken.
En dus bel ik met enigszins bonzend hart de Riagg op: 'ik ga op vakantie en slik methylfenidaat, help.'
'Woensdag kunt u de verklaring op komen halen.'

Waarom ik het mijzelf toch af en toe zo moeilijk maak?

- Gepost met mijn typmachine

4 opmerkingen:

  1. Whoow!
    Mijn peut bezweerde me vooral ruim vier weken van te voren een verklaring aan te vragen voor de Schengen-landen! Dat heb ik gedaan en nu zit ik in de zenuwen of ik het getekende en gestempelde certificaat wel op tijd terugkrijg....
    Veel plezier, A!

    KeesNW

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Reacties
    1. We gaan naar de Jura, Frankrijk én Zwitserland. Ik weet niet of Zwitserland een Schengenland is, moet ik nog even nakijken. Mijn zoon, ook ADD, was dit weekeinde op boulderkamp onder Parijs. We hebben beiden niet aan Schengen gedacht. Tot vlak voor de reis. Hij is gewoon gegaan, mèt pillen.
      Volgend jaar USA...

      Verwijderen
  3. Ik ben benieuwd hoe je vakantie is geweest!
    Binnen europa zal het toch wel meevallen met de pillen-controle?
    USA zou ik mij meer zorgen over maken wat dat betreft. Wordt het een lange reis?

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor je reactie!