zaterdag 11 februari 2012

Auw...

Alsof ik gisteravond helemaal alleen zeker drie flessen wijn achterover heb geslagen.
Zo voelde ik mij bij het opstaan.
Vreemd, want ik weet zeker dat ik gisteravond alleen thee en sap op heb.
In mijn hoofd herhaal ik steeds weer gisteravond. En drank komt daar iedere keer niet in voor.
Na een uurtje valt het pijnlijke kwartje, zou het een bijwerking zijn van een paar dagen geen pillen en gistermiddag ineens weer wel?
Ik heb al een tijdje niet echt last meer van de bijwerkingen, ook niet als ik de pillen een dag niet inneem. Maar misschien zijn ze terug?
Hopelijk maar voor een ochtend.
Want de chaos heeft nog wat orde nodig.

vrijdag 10 februari 2012

Orde vs Chaos.

Al zeker een uur of vier ren ik van kamer naar kamer met mijn handen vol spullen. Ik pak op, zet weg, verplaats, pak in, pak uit en verzet. In mijn hoofd en ongeving raakt het al behoorlijk opgeruimd.
De allerleukste kant van verhuizen, een nieuwe plek, een frisse start. De vervelende kant van verhuizen, alles moet weer een nieuwe plek krijgen.
En daar ben ik nu al weer uren zoet mee. 'Gelukkig schiet het op.'
Dacht ik, tot een minuut of drie geleden, toen ik mijn kamer eens rondkeek en dit zag:


Niet bepaald het beste voorbeeld van opgeruimd en netjes.
Toch is dat in mijn optiek wel zo. Mijn ADD-optiek moet ik er dan bij zeggen, want ik heb al een aantal dagen mijn pillen niet ingenomen. En dan is dit opgeruimd en net.
Ik denk doordat mijn ADD-hoofd al vier stappen vooruit is. Het ziet niet de dozen die er nog staan, maar de dingen die in de doos zitten en de plek waar ze zouden moeten staan.... En HOPLA, ADD-hoofd vergeet dat de spullen nog in de doos staan en niet op de plek waar ik ze bedacht heb (want daar staat natuurlijk nog steeds zo'n zelfde doos). Ik verzand in kleine details waarvoor ik druk heen-en-weer ren tussen alle ruimtes, waarbij ik in iedere ruimte iets achter laat om iets anders op te pakken, waarna niets op de juiste plek komt.
Ik vond net een gordijn onder de douche... Need I say more?
Het zijn dit soort taken die voor anderen misschien een leuke uitdaging zijn die mijn leven behoorlijk op hun kop kunnen zetten.
Verhuizen betekent namelijk nieuwe patronen aanbrengen in mijn dagelijks leven. En daar heb ik een hekel aan. Omdat ik patronen niet zie en ze dus ook niet zelf aan kan brengen. De pillen wel. Die maken patronen waar ik bij sta en ik hoef er alleen maar van te genieten. Verhuizen zonder pillen zou dus een ramp zijn.
Maar goed, ik ben eigenwijs. Dus nam ik al een paar dagen geen pillen in.
En heb nu dus drie uur gespendeerd aan het uitpakken van spullen waar ik geen plek voor heb, gewoon, om te weten of ze wel echt in die doos zaten.
Gelukkig kan ik nu een pil innemen, gewoon, omdat het kan, en als het goed is deze schade in een uurtje herstellen.
Ik ben benieuwd.
Schade is overigens een groot woord, want mijn ADD ontdekt nog wel eens iets, zoals een plant die ik al drie dagen kwijt was en dus bijna dood, 35 dezelfde armbanden en al mijn verloren gewaande beenwarmers, die zullen nog best van pas komen met dit weer.